EMOSYONAL

today, before our duty ended a baby was rushed to ER ..

DOA (dead on arrival). kulay papel na sa putla.. di na humihinga..

sakto, sa kinamalasmalasan sa ER pa ko assigned..

ayokong ayoko sa ER o kaya sa ICU.

emosyonal akong tao e.

kaso di naman ako pwedeng tumanggi sa CI ko diba.

naiiyak na ko kanina..

nakakaawa yung baby, he could have had a good future kung nabuhay sya..

nakakaawa din yung naiwan nya, lalo na yung mother nya..

i can feel their sorrow..

i can feel their grief..

i can feel their loss..

i shouldn't be feeling that way..

i'm going to be a nurse soon.. ( i hope so.. )

i should get used to that scenario..

sooner or later, pag nag-work na ko sa hospital di ko maiiwasan yung mga ganung sitwasyon..

pero ang hirap kasing pigilan nung emosyon e.

panu nga ba?

feeling ko kasi di na ko normal pag di na ko nakaramdam ng lungkot..

anu pang pinagkaiba sa robot diba??